پست الکترونیکی برای ارتباط شهروندان با دستگاه های دولتی راه اندازی شد - مجله یک کامپیوتر

به تازگی سازمان فناوری اطلاعات خدمات پایه کاربردی پست الکترونیکی(mail.ir و iran.ir) را راه اندازی کرده است این دو پست چه تفاوتی با هم دارند؟

یکی از این پست الکترونیکی ها به آدرس mail.ir یک ایمیل عمومی و شخصی است و دیگری به آدرس Iran.ir، پست الکترونیکی احراز هویت شده است که برای تبادل اطلاعات و سند در دولت الکترونیکی و دستگاه های دولتی استفاده می شود. پست الکترونیکی iran.ir از سال های قبل وجود داشت ولی اتفاقی که افتاده این است که این پست الکترونیکی ابتدا، جنبه عمومی داشت و با توجه به اینکه پست الکترونیکی منحصربفرد و دارای کلمه ایران بود، تصمیم گرفته شد به پست الکترونیکی احراز هویت شده تبدیل و از آن برای ارتباط بین شهفرایندان و دستگاه های دولتی استفاده شود. به عبارتی وقتی کسی در iran.ir پست الکترونیکی را ایجاد کند، ابتدا باید شماره تلفن همراهش با کد ملی اش احراز شود. به این صورت که تلفن همراه باید مال صاحب دارنده کد ملی باشد. از سوی دیگر اطلاعات ثبت شده برای این پست الکترونیکی باید با اطلاعات ثبت شده فرد در ثبت احوال هم یکسان باشد. این پست الکترونیکی رسمی شهفرایندان است، پستی که اگر شهفرایندی آن را به یک دستگاه دولتی و حاکمیتی ارائه کرد به نام احراز شده و متعلق به شخص حساب می شود. البته برای کاربران حقوقی (سازمان و شرکت ها) که نیاز به پست الکترونیکی رسمی داشته باشند هم قابل استفاده است که در این حالت شناسه ملی شرکت با ثبت اسناد چک شده و مدیرعامل شرکت به نام دارنده پست الکترونیکی احراز هویت می شود. در پست الکترونیکی رسمی چون کاربر از خدمات دولت الکترونیکی و دستگاه های دولتی استفاده می کند باید احراز هویت صورت بگیرد تا اسناد و اطلاعات به دست خود فرد برسد از این رو بر احراز هویت تأکید می شود.

اما اگر شهفرایندان مایل باشند پست الکترونیکی بومی داشته باشند که این پست در داخل کشور میزبانی شود می تواند با مراجعه به آدرس mail.ir برای خود باکسی ایجاد کند. این پست الکترونیکی نیاز به احراز هویت ندارد و فرد هرچندتا خواست می تواند در این بستر و پلتفرم ایجاد کرده و از آن برای تبادل اطلاعات شخصی و عمومی خود استفاده کند.

پست الکترونیکی رسمی ایجاد شده در Iran.ir به چه سرویس هایی از دولت الکترونیکی متصل است؟

ما چند روز پیش سامانه ای به نام پیام ایران راه اندازی کردیم. در حقیقت این سامانه، راه ارتباطی بین دستگاه های دولتی و مردم و بالعکس است. این سامانه کانال های ارتباطی مختلف پیامکی، کد دستوری، وب دارد که پست الکترونیکی هم یکی از کانال های ارتباطی مردم با دستگاهای دولتی است و به این طریق پست الکترونیکی iran.ir به سرویس پیام ایران و کارپوشه ایرانیان متصل می شود. به این ترتیب وقتی شهفرایندان از طریق این پست درخواستی و سندی را به دستگاهی ارسال می کنند، این سند و درخواست از طریق این پست الکترونیکی در کارپوشه دستگاه مربوطه قرار می گیرد و دستگاه مربوطه آن را برداشته و وارد چرخه رسیدگی کرده و پاسخ را از همان طریق آدرس به شهفرایند ارسال می کند.

مهم ترین ویژگی پست الکترونیکی رسمی iran.ir چیست؟

نکته جالب قابل توجه این پست الکترونیکی بومی این است که وقتی شهفرایندی پستی رسمی به آدرسی به نام مثال [email protected] ایجاد می کند، به هر دلیلی در ارائه این آدرس دچار اشتباه تایپی شود و یا حتی آدرس خود را فراموش کند، مسئله ای پیش نخواهد آمد چون دستگاه مربوطه می تواند از طریق کدملی کاربر (@iran.irکدملی) اطلاعات را به کاربر ارسال کند چون در حقیقت فرد با کد ملی اش احراز هویت شده و در پشت این پست الکترونیکی رسمی کد ملی، شناسه ملی فرد واقع شده است و اسناد و اطلاعات روی این کد ملی قرار می گیرد و قابل شناسایی است.

تا آنجایی که می دانیم وظیفه دولت آماده کردن زیرساخت های خدمات پایه است چرا دولت در ارائه خدمات پایه کاربردی مانند پست الکترونیکی ورود کرده است؟

پست الکترونیکی عمومی سرویسی است که درآمدزا نیست و بخش خصوصی برای سرمایه گذاری در عرصه پلتفرم های پست الکترونیکی ورود نمی کند. بنابراین تا زمانی که زیست بوم خدمات پایه کامل نباشد، بخش خصوصی مایل به سرمایه گذاری در این حوزه نخواهد شد. البته پست الکترونیکی احراز هویت شده یک بسته مورد نیاز برای دولت الکترونیکی هم بود از این رو دولت در این باره مجبور شده که پلتفرم پست الکترونیکی را در راستای مصوبات شورای عالی فضای مجازی راه اندازی کند.

معمولاً نوک پیکان انتقاد در زمینه خدمات پایه کاربردی به سمت وزارت ارتباطات است. این انتقادها ناشی از چیست؟

برخی انتظار دارند دولت خدمات پایه کاربردی ایجاد کند اما این انتظار درستی نیست. وظیفه دولت حمایتی است و منظور از حمایت هم ارائه تجهیزاتی مانند سرور و وام و... نیست، بلکه حمایت ها از جنس تدوین قوانین و مقررات است که این هم به تنهایی از دست دولت کاری برنمی آید و باید شورای عالی فضای مجازی، مجلس و قوه قضائیه هم ورود کنند. به نام مثال وقتی بخش خصوصی پلتفرم پست الکترونیکی ایجاد کند و کاربران از آن استفاده کنند اگر کاربری از طریق این بستر و پلتفرم کلاهبرداری کند اول سراغ مدیر پلتفرم می فرایند این در حالی است که باید مسئولیت صاحب پلتفرم از کاربر جدا باشد و به دلیل این چنین مشکلاتی و درآمدزا نبودن آن، بخش خصوصی هم ورود نمی کند.

برای اینکه بخش خصوصی به حوزه ارائه خدمات پایه کاربردی ورود کند، چه شرایطی باید مهیا شود؟

اول اینکه باید قوانین مقررات این بخش تبیین شود. خدمات پایه کاربردی باید دارای مدل تجاری خوبی بوده و برای بخش خصوصی درآمدزایی داشته باشد. اگر قوانین شفاف باشد و برای بخش خصوصی، صرفه اقتصادی داشته باشد آنها حتی در زمینه ارائه پلتفرم خدمات پایه کاربردی مانند پست الکترونیکی هم ورود می کنند، دقیقاً مانند آنچه در زمینه نقشه ها و مسیریاب ها رخ داد. هم اکنون ما چندتا نقشه و مسیریاب داریم که بخش خصوصی در این حوزه ورود کرده و با مدل تجاری خوبی که ارائه داده و با سرمایه گذاری که اجرا شده پیروز بوده و حتی بهتر از رقیبان خارجی خود عمل کرده و کاربران هم از آنها استفاده می کنند.

یکی از مواردی که از خدمات پایه کاربردی از آن بشدت انتقاد می شود جست و جوگر داخلی است، چرا در این زمینه پیروز عمل نکرده اید؟

مدل تجاری باید پاسخگو باشد و در برخی از خدمات پایه کاربردی تعداد حداقلی کاربر خیلی مهم است که اندازه و تعداد جمعیت ایران پاسخگو نیست. برخی کشور را با برخی کشورهای دیگری که جست و جوگر داخلی راه اندازی کرده اند، مقایسه می کنند که فلان کشور چرا خدمات پایه کاربردی مانند جست و جوگر داخلی خود را راه اندازی کرده ولی ما نتوانسته ایم غافل از اینکه اندازه جمعیتی یک و نیم میلیاردی آن کشور با اندازه جمعیت 80 میلیونی ما در این زمینه قابل قیاس نیست چون راه اندازی برخی از خدمات پایه کاربردی در کشور ما از سوی بخش خصوصی مقرون به صرفه نیست.

همانطور که شاهد هستیم با اینکه برخی از خدمات پایه کاربردی مانند پیام رسان ها و... در کشور راه اندازی شده اما بدرستی از آنها استفاده نمی شود. حلقه مفقوده استفاده نکردن از خدمات پایه در کشور چیست؟

حلقه گم شده، عملکرد حاکمیت در سال های گذشته است و اینکه مردم بعضاً اطمینانی به استفاده از این خدمات ندارند. چرا در حال حاضر مردم از چند نقشه داخلی که در کشور وجود دارد به خوبی استفاده می کنند چون مردم روی استفاده از این نقشه ها هیچ حساسیتی ندارند. البته بحث شایعات و نگرانی های کاربران که به تیک سوم مشهور است هم مهم بوده و در استفاده نکردن مردم دخیل است که این بخش از حیطه اختیارات وزارت ارتباطات و حتی دولت خارج است.

از سوی دیگر برای استفاده از برخی از خدمات پایه مانند موتور جست و جو و... سرمایه گذاری و دریافت نتیجه و قابل قبول مردم بودن و جا انداختن آن برای استفاده عموم مردم هم زمانبر است. وقتی موتور جست و جوی خارجی که رنک اول دنیاست را نگاه می کنیم خبری که یک سایتی آن را منتشر می کند موتور جست و جوی داخلی با تأخیر معناداری آن خبر را نشان می دهد بنابراین باید در این بخش ها سرمایه گذاری کلانی صورت بگیرد تا از رقبا جلو بیفتد. مهمتر اینکه در بخش قوانین و مقررات در این حیطه باید دولت، مجلس و قوه قضائیه با هم هماهنگ عمل کنند و نگرانی های بخش خصوصی را برای سرمایه گذاری در بخش خدمات پایه از بین ببرند. نباید به دلیل خطای کاربر مدیران پلتفرم ها احضار شوند اتفاقی که بارها در بیشتر حوزه های خدمات پایه مانند پیام رسان ها، ایمیل ها و وی او دی ها و... شاهد بودیم.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا، مکزیک و کوبا